Συνηθίζουμε από τις δημοσιογραφικές στήλες να περνάμε... "γενεές δεκατέσσερις" τους διαιτητές. Οχι αδίκως τις περισσότερες φορές...
Αλλες φορές πάλι, συνηθίζουμε να μην ασχολούμαστε διότι οι προβολείς - όπως είναι φυσικό - πέφτουν στους πρωταγωνιστές που είναι οι ποδοσφαιριστές.
Σ' αυτή την περίπτωση, οι διαιτητές, έχουν κάνει τη δουλειά τους σωστά. Περνούν απαρατήρητοι, άρα έχουν πετύχει το στόχο τους!
Εδώ όμως πρέπει να γίνει μια εξαίρεση στον διαιτητή του τελικού του Γιούρο ανάμεσα στην Αγγλία και την Ιταλία.
Ο Ολλανδός Μπιον Κάιπερς ήταν έξοχος! Αρχοντας με τα όλα του. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο σφύριγμα αλλά και με τη γενικότερη παρουσία και φιγούρα του, έκανε σαφές σε αγωνιζόμενους αλλά και εκατομμύρια φιλάθλων που παρακολουθούσαν ότι έχει "κόψει το καρπούζι" στη μέση!!!
Επεσε πεντ' εξι φορές ο Στέργλινγκ, αλλά δεν μάσησε ο ρέφερι και ίσα ίσα τον ανάγκασε να παίξει μπάλα κι όχι να παριστάνει τον... ακροβάτη! Το ίδιο έπραξε με όλους, Αγγλους και Ιταλούς.
Δεν έδωσε το παραμικρό δικαίωμα για αμφισβήτηση των αποφάσεων του και κυρίως των προθέσεών του!
Διότι ένας διαιτητής όταν πείσει για τις προθέσεις του, ακόμη και λάθος (που είναι λογικό) να κάνει, έχει ήδη κερδίσει την εμπιστοσύνη όλων.
Μας λείπουν, δυστυχώς, τέτοιες διαιτησίες. Πραγματικά για σεμινάριο!
Να το βλέπουν και οι δικοί μας οκτώ ώρες τη μέρα...
Θ.Κ.